KENDİ KENDİMİZE Mİ YOKSA BAŞKASIYLA MI KONUŞUYORUZ?

     Merhaba, bugün kendi kendime konuşurken sanki Tanrı ile konuşuyormuşum gibi oldu bende bunun hakkında yazmaya karar verdim. Acaba kimle konuşuyoruz, belki de bizim kendi terbiye ve denetleme sistemimizle konuşuyoruz. Belki de Sigmund Freud'un dediği Ego ve Superego ile konuşuyoruzdur. O zaman sizlere bunları açıklayarak başlayalım. Bu arada ID diye bir şey de var, bu süper üçlüden bahsedeceğim ilk önce.

     ID, sizin iç güdüleriniz gibi ya da nefsiniz, nefis daha iyi bir benzetme oldu, yapmak istediğiniz, arzunuz, sizi rahatlatacak ya da başınıza gelen kötü bir durumdan kurtaracak davranışları yapma isteğidir. Ama bunlar genellikle başkalarına zarar verebilir ya da hak yedirebilir.

     Ego ise ID'in kişinin kendisine zarar verecek davranışlar sergilemesini engeller. "Egoist" dediğimiz kişiler ise aslında bütün davranışı kendini korumak için yapandır. Zaten koruduğun şeyi seversin, bu yüzden kendilerini çok sevdiklerini ve kendilerini çok üstün tuttuklarını düşünürüz.

    Superego ise egoyu denetler, vicdan gibi beni korurken başkalarına zarar vermemizi engeller.

    Yani bizim kendi kendimize konuştuğumuzu sandığımız aslında ego ve ya superego ile konuşmamız mı anlamına geliyor, olabilir ama bugün yaşadığım sanki Tanrı ile konuşuyormuşum gibi geldi. Tam olarak yaşadığım olayı anlatıyım.

    Cuma namazında hutbeyi dinliyordum ve aklıma Hz. İbrahim'in oğlu Hz. İsmail'i Allah'ın emriyle kurban etmesi aklıma geldi. Ben orada olsam ya da değer verdiğim bir kişi ile ilgili bir imtihana tutulsam ne yapardım diye düşündüm ve kendime "Yapamazdım, neden birine ve kendime zarar veriyim ki" dedim. 

     Sonra içimdeki ses "Benim emrim kusurlu mu yani" dedi. 

     Ben de "Sen kusursuzsun ama ben kusurluyum ve bu da benim kusurum" diye cevap verdim o anlık refleksle.

     İçimdeki ses bana son olarak "Benim karşımda kusursuz olmaya çalış" dedi.

     Ben kimle konuştum bilmiyorum ama Tanrı ile konuşmuş olabilirim ya da o anlık Tanrıyla konuşsaydım olasılığını bilincim canlandırdı. Kendi kendinize konuşun iyidir, belki gerçekten tanrıyla konuşuyoruzdur çünkü din Tanrı ve insan arasındadır. İyi günler ve kendinizle mutlu sohbetler.